1 |
muazzam[1] büyük | [2] kocaman
|
2 |
muazzam1. Çok büyük, çok iri, koskoca, koskocaman. 2. Alışılmışın sınırlarını aşan. mucize:
|
3 |
muazzamBüyük, iri, cesim, mükerrem, mübeccel, koskoca.
|
<< muayene | mucip >> |