1 |
kün[1] güç | [2] kuvvet | [3] kudret | [4] güneş | [1] güneş | [1] gün | [1] gön, deri | [2] tura
|
2 |
kün[1] insan | Eski Türkçe | [1] ne zaman | [1] ile | [1] güç | [2] kuvvet | [3] kudret | [1] gün | [1] inek, sığır
|
3 |
kün[1] erkek ad | [1]
|
4 |
kün[1] erkek ad | [1]
|
5 |
kün[1] kıç,kuyruk sokumu bölgesi | [1]
|
6 |
künTanrı'nın evreni yaratırken buyurduğu ''ol'' emri.
|
7 |
künHalk
|
8 |
künEğer
|
9 |
künHalk
|
10 |
künKuyruk sokumu bölgesi. Arka, mak'ad, kýç.
|
11 |
kün"Ol" mânasýnda emirdir. Allah (C.C.) bir þeye Kün dese; o þey olur.
|
<< kül | küp >> |