1 |
âmir[1] Amir | [1] Buyuran, emreden kimse, baş | [1]
|
2 |
âmir[1] İdareci | [1] emreden, buyuran | | [1]
|
3 |
âmirÜst
|
4 |
âmiremreden, iþ buyuran.âmirâne:
|
5 |
âmirEmreden; buyuran; bir memurun vazife bakýmýndan büyüðü; bir fiili yapmaya veya yapmamaya zorlayan, buna gücü yeten
|
6 |
âmirâmir - emreden; buyuran; bir memurun vazife bakýmýndan büyüðü; bir fiili yapmaya veya yapmamaya zorlayan, buna gücü yeten
|
7 |
âmiramir – emreden; buyuran; bir memurun vazife bakımından büyüğü; bir fiili yapmaya veya yapmamaya zorlayan, buna gücü yeten
|
8 |
âmiremreden; buyuran; bir memurun vazife bakımından büyüğü; bir fiili yapmaya veya yapmamaya zorlayan, buna gücü yeten
|
9 |
âmirsupérieur hiérarchique
|
10 |
âmirEmreden; buyuran; bir memurun vazife bakımından büyüğü; bir fiili yapmaya veya yapmamaya zorlayan, buna gücü yeten
|
11 |
âmirDevlete ait, şenlendiren.
|
<< akid | ârýz >> |